In Lost in Space gaat Karolien Heyndrickx op zoek naar wat ruimte doet met een lichaam. Is het een bevrijding, zorgt het

voor angst, heeft een lichaam grenzen nodig of zijn grenzen een vervelende beperking? En hoe toont zich dat in beweging?

In Lost in Space, she goes in search of what space does with a body. Is it liberation, does it create fear, does a body need boundaries or are boundaries an annoying limitation, and how is that expressed in movement?